Το Μπούρτζι είναι μια μικροσκοπική χερσόνησος που χωρίζει το λιμάνι της Σκιάθου σε δύο διακριτά μέρη.
Κάποτε ήταν οχυρό, το οποίο έχτισαν οι αδερφοί Γκίζι που κυβέρνησαν τη Σκιάθο το 1207.
Το Μπούρτζι οριοθετούνταν από απόρθητα τείχη και υπήρχαν δύο πύργοι που βρίσκονταν αριστερά και δεξιά της κύριας πύλης.
Επί του παρόντος, δεν είναι εφικτό να προσδιοριστεί το ύψος του στηθαίου από τα ερείπια.
Οι αρχαιολόγοι είναι της άποψης ότι μέσα στο οχυρό υπήρχε παλαιότερα ένα εκκλησάκι, το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, που ήταν η φύλακας θεότητα των Ενετών.

Η εκκλησία χτίστηκε κατά πάσα πιθανότητα από τους αδελφούς Γκίζι.
Λόγω της παρουσίας αυτής της εκκλησίας, το Μπούρτζι ονομαζόταν ευρέως ως το Καστέλι του Αγίου Γεωργίου (Κάστρο του Αγίου Γεωργίου).
Το απόρθητο φρούριο καταστράφηκε το έτος 1660 με την κατάληψη του νησιού από τον ναύαρχο Francesco Morozini.
Το έτος 1823 οι κάτοικοι του νησιού μπόρεσαν να διώξουν τον Τοπάλ πασά.
Μετά την απελευθέρωση άρχισε να λειτουργεί στο Μπούρτζι το κατεξοχήν Λαζαρέτ του νησιού.

Το έτος 1906 χτίστηκε σχολείο στη μέση της χερσονήσου, το οποίο χρηματοδοτούσε ο Ανδρέας Συγγρός.
Η προτομή του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη που βρίσκεται στην είσοδο του σχολείου βρίσκεται στη θέση της από την έναρξή της το έτος 1925.

Στην εποχή μας, το Μπούρτζι είναι ένα δημοφιλές μέρος για ξεκούραση και αναψυχή.
Ολόκληρη η γειτονιά είναι γεμάτη με αρχοντικά πεύκα και προσφέρει εκπληκτική θέα στη γύρω περιοχή.
Υπάρχουν πολλές τοποθεσίες όπου μπορεί κανείς να δει ακόμα τα απομεινάρια του παρελθόντος. Το δημοτικό σχολείο λειτουργεί σήμερα ως ένα πανέμορφο πολιτιστικό κέντρο.
Μέσα στις εγκαταστάσεις υπάρχουν αποκλειστικές αίθουσες συνεδριάσεων και επίσης ένα υπέροχο θερινό θέατρο και κάθε χρόνο φιλοξενεί θεατρικές και μουσικές παραστάσεις.